Śmiało możemy powiedzieć, że biegamy na każdym dystansie.. od bieżni, asafaltu ,lasu a kończąc na górach! Zapraszamy do przeczytanie fajnej relacji naszej Aliny 🙂
- Maraton Pieszy „Sudecka Żyleta” – najostrzejszy maraton pieszy w Polsce. Tak. Zdecydowanie. 74km i 16 godzin 28min, niemal 3000m w górę wyrypało nas bardziej niż ostatnie 120 ale, ale! Dwie połówki medalu się połączyły!
Przyjechaliśmy w piątek rano i dzień zaczęliśmy czilerą nad głuszyckimi stawami, lekka mgła, wschodzące słoneczko – magia
Do bazy dotarliśmy jako pierwsi wyrypowicze (znowu ) i mieliśmy połowę dnia na relaks w basenie. Po niemal nieprzespanej w pociągu nocy bardzo nam to zrobiło dzień, za co dziękujemy serdecznie przemiłym Paniom z żyletowej rejestracji.
Co tu dużo mówić, atmosfera genialna, ale jaka mogłaby być, skoro z imprezy na imprezę spotykamy coraz więcej znajomych – ludzie, jesteście najlepsi Pogoda też dopisała, chociaż burze straszyły całą noc i poranek. Trasa dała wycisk, zwłaszcza jej początek, gdzie ciężkie technicznie podejścia dodatkowo utrudniały ludzkie zatory (no super się wchodziło na Gomólnik, nawet się nie spociłam, ale chwila odwróconej przez składanie kijków uwagi kosztowała nas kilkadziesiąt minut obsówy na trasie…)
Zawsze uważam, ze wschody i zachody słońca na długodystansowych przejściach to taka wisienka na torcie, która cieszy oko. Tym razem trochę nawaliliśmy w pampersa z Kefirem jak zamiast słońca zza gór wyszła w naszą stronę złowieszcza, opasła czernią i ziejąca rozbłyskami chmurka od razu plus 10 do prędkości przelotowej na szczęście chwila regeneracji na punkcie odżywczym wystarczyła, aby minąć się ostatecznie z deszczem. (tak na prawdę odkąd ją zobaczyłam obiecywałam wszystkim bogom, że jak nie będzie padać, to się nie pokłócę z Kefirkiem do samej mety… któryś na szczęście posłuchał, bo burza po drodze to ostatnie, co było nam tam potrzebne ) Reszta trasy okazała się całkiem prosta i całkiem widokowa.
